Hell Spawn

Het komt de beluisterbaarheid niet altijd ten goede om steeds meer progressieve en/of authentieke elementen in je muziek te stoppen. Een manco waar het vorige album van Tyr, "Ragnarok", nogal onder leed. De nummers daarop waren te lang uitgesponnen en misten een aanstekelijke hook om van enige spanning te kunnen spreken. Op de eerste twee albums "How far to Asgard" en "Eric the red" bewezen de heren uit de Faeröer nochtans dat ze wel avontuurlijke, epische songs kunnen schrijven. Met de aankondiging van dit nieuwe album, "Land", hoopte ik dus eigenlijk op een revanche voor het wat flauwe "Ragnarok". Helaas gaat "Land" nog een stap verder in de langdradige complexiteit van zijn voorganger en is het bijgevolg nog harder zoeken naar enige herkenningspunten. Feit dat het heropgenomen "Hail to the hammer" (uit het debuut) het meest aanslaat, zegt toch ook iets. Wie houdt van helder gezongen, langgerekte en niet alledaags opgebouwde nummers (met een desolate zweem viking metal), gaat hier een vette kluif aan hebben. Ik ben eerder een beetje teleurgesteld.
60    Pow