Wat mij betreft is dit typisch een cd die je een paar keer moet beluisterd hebben. Moeilijk te doorgronden wegens te speciaal? Misschien. Ik had een beetje hetzelfde gevoel als bij een paar nummers van Le Grand Guignol. Deze Franse groep brengt groovy industrial metal met veel samples, soms op de rand van het psychedelische. En ze haten alles... Opgericht in 1986, eerste full-cd in '89, diverse bezettingswissels, verschillende labels, enkele sabbatjaren maar steeds die vreemde stijl. Je houdt er van of je kan er niet op luisteren. Maar je moet er echt leren van houden. "Weird machine" combineert het agressieve van de eerste cd's met wat rock en industriƫle ballads. Op deze cd zijn er twee gastmuzikanten: Paul Raven (RIP), gekend van Killing Joke, Godflesh, Prong en Ministry en ook Ted Parsons van onder andere Prong. Het openingsnummer "Dirty dance" heeft iets mystieks, bevreemdends maar wordt eigenlijk verslavend na een tiental luisterbeurten. "Hardcore massive soldier" roept hetzelfde gevoel op. Zoveel Franse groepen met een behoorlijke staat van dienst zijn er niet, maar laat ons zeggen dat dit de uitzondering is, zeker? Enig minpunt is het soms wel storende Franse accent van zanger Marco Neves. Maar blijkbaar ligt niemand daar echt wakker van, aangezien hij al van in het begin bij de band zit. Moeilijk te quoteren cd eigenlijk, het hangt er een beetje van af in welke stemming je de cd beluistert. Oordeel zelf:
http://www.myspace.com/treponempal 79 Bart C.