TRIOSPHERE
The Road Less Travelled
AFM / Rock Inc./ Bertus
Naar mijn bescheiden mening gaat de beker van 'het debuut van 2006' nog steeds naar "Onwards" van het Noorse Triosphere. De band rond zangeres/bassiste Ida Haukland en gitarist Marius Silver Bergessen maakte op mij een straffe indruk met hun technisch erg onderlegde maar toch melodieuze power metal. Vier jaar later zijn ze er eindelijk met een opvolger en er zijn er nog die erin geloven, want de band heeft de overstap gemaakt naar van FaceFront naar het grotere AFM. Muzikaal is de stap minder groot, maar er is ook een positieve evolutie hoorbaar. De technische stukken zijn gebleven en vooral de gitaarsolo's imponeren weer. De dubbele bass uitbarstingen en het stoere baswerk doen hier bijwijlen weinig voor onder, wees gerust. Wat nieuw is, zijn de keyboards die meer op de voorgrond komen. En Ida die iets natuurlijker lijkt te zingen, maar nog evenveel power heeft in haar (accentloze Jutta Weinhold-achtige) stem. Er lijkt ook wat meer zorg en aandacht besteed aan toegankelijke refreinen ("Human condition" bijvoorbeeld). Tweede prijsbeestje op rij dus, vooral met uitschieters als "The death of Jane Doe" of het titelnummer. Op de eerste versie van dit album prijkt een sticker die Triosphere aanraadt voor fans van Masterplan, Dio, Sinergy en Nightwish. Die eerste twee kan ik nog ergens begrijpen, maar die laatste twee mag u gerust vervangen door geschiktere namen als Megadeth en Nevermore!
90 Pow