Hell Spawn

In een 33ste jaargang, heb je geen introductie meer nodig. We kunnen dus direct overgaan naar de feiten voor de 11de studioplaat van David Coverdale's Whitesnake. "Forevermore" is een typisch, in de traditioneel bluesy hardrockstijl gemaakt album. Ondanks de nieuwe ritmesectie (Brian Tichy op drums en Michael Devin op bas) gaat het verder waar het comeback album "Good to be bad" ophield. "Steal your heart away" opent zelfs heel gedreven. Het duurt echter tot "Whipping boy blues" eer we weer datzelfde enthousiaste gevoel hebben. En dat is dan wel al track 11! De rest van het materiaal maakt maar een tamme indruk. Dat geldt zeker voor de zoutloze ballads "Easier said than done", "One of these days" en "Fare thee well", toch iets waar de band vroeger een patent op had. Nog iets opmerkelijks is het tegenvallend niveau van de teksten, "Dogs in the streets" bijvoorbeeld is qua woordkeuze en zinsbouw eigenlijk maar een flauw herkauwde "Bad boys" (tot aan 'running under cover of moonlight' toe). Het sterk opgebouwde titelnummer (doet nog eens aan de Coverdale/Page plaat denken) schudt je weer wakker, maar dat is de afsluiter. Fans zullen dit zeker aanschaffen, ik tegen een midprice bijvoorbeeld ook, maar als ik eerlijk ben dan verwacht ik meer van een Whitesnake release...
74    Pow