ARKONA
Slovo
Napalm
Het Russische Arkona heeft me al een ganse tijd geleden kunnen overtuigen van hun kwaliteiten. Hun unieke folkmetal in hun eigen taal heeft iets charismatisch en ik geniet nog steeds van de mix van grunts en screams enerzijds en Slavische vrouwenzang anderzijds. Een tijd terug lanceerde Arkona een mini, en nu is er "Slovo", hun zesde langspeler. En ik ga met de deur in huis vallen: dit is niet hun beste werk. De basis is nog steeds folkmetal met onder andere doedelzak en fluiten gecombineerd met rauwe black/death. Maar op dit album komt enerzijds de ruige kant van de band meer naar boven doordat sommige passages klare black/death zijn, maar anderzijds zijn sommige passages meer orkestraal. En zo verdwijnen de folkinstrumenten een beetje naar de achtergrond. Anderzijds respect voor Arkona dat ze niet echt op zeker spelen en dat ze vernieuwing in hun muziek gebracht hebben. Het blijft aanstekelijke muziek, maar ergens heb ik het gevoel dat de band de meer extremere kantjes opzoekt, zowel van folk als black. Wie houdt van variatie, vindt hier zeker zijn gading. Het album duurt bijna een uur en wat opvalt, is dat de meeste nummers korter zijn. Je hoort 14 tracks, waarvan er toch enkele terug pareltjes zijn. "Tam za tumanami" is zo een typisch lekker Slavisch nummer en "Potomok" is een speciaal intermezzo dat vooral gesmaakt zal worden door mensen die de taal machtig zijn. Beste nummers zijn "Odna", dat live zeker zal knallen en "Stenka na stenku", dat we al kennen van op de mini. Een pluim ook voor het artwork van Kris Verwimp. Samengevat: absoluut geen slecht album, maar we zijn vroeger al meer verwend geweest door deze Russen. De tijd zal uitwijzen of de ingeslagen weg de goede keuze was. Voor sommigen zal de nieuwe wind deugd doen, anderen zullen het even moeten laten bezinken. Ik behoor tot de tweede groep...
82 Bart C.