Hell Spawn

Oddland is een Fins viertal. In 2011 wonnen ze de Suomi Metal Star Contest, een muzikale competitie met 240 bands. De muzikale stijl van Oddland is gesofisticeerde progrock. Echt heavy kan je het niet noemen, maar er zijn wel enkele duidelijke invloeden te horen. Zo hoor je Opeth, Pain Of Salvation en Katatonia, maar ook Symphony X en Alice In Chains, en toch heeft de band een volledig eigen geluid. En je mag me gek verklaren, maar in een bepaald nummer ontdek ik Diablo Blvd. Oddland ontstond een jaar of tien terug toen vier achttienjarigen dweepten met grunge. In de loop der jaren evolueerde hun muziek meer richting metal, meer specifiek progrock. Ze brachten twee demo's uit, maar het platencontract kwam er pas na winst in de talentenjacht. En het album kon me wel degelijk overtuigen. Behoorlijk wat tempobreaks, doordachte composities en alle typische prog-elementen zitten er in. In "Aisle of array" ligt heel veel gevoel, dat is voor mij dan ook het beste nummer van het album. Goed soleerwerk, maar ook de vocalen verdienen alle lof. De klare zanglijnen zitten er boenk op, maar hier en daar hoor je een licht vocaal experiment. Sommige stukken zijn echter vooral heel rustig, ze flirten met de metal grens. Bijvoorbeeld "Sewers" (met vrouwelijke gastvocalen, maar ook met growls) is initieel een bijzonder kalm nummer, maar er zitten enkele krachtige uithalen in waardoor het een pareltje wordt. "Lines of silver blood" is dan weer sneller en complexer, wat ook zijn charmes heeft. Op afsluiter "Ire" hoor je zelfs saxofoon. Er zit een verdoken agressie, een ingehouden latente woede in sommige nummers, en die wordt op de goede momenten gekanaliseerd. Het beste wat je kunt doen, is het gevarieerde album na een eerste luisterbeurt even laten rusten. En na enkele keren luisteren, komt de kwaliteit echt naar boven. Geef het album tijd om te groeien en je beseft dat je een pareltje in je handen hebt. De productie van Dan Swanö is echt de kers op de taart. Als de heren hun creativiteit zo verder kunnen ontwikkelen zullen we zeker nog horen van Oddland. Debuut langs de grote poort.
86    Bart C.