Hell Spawn

Mensen met veel vrije tijd, het is toch wat, hé. Twee leden van Isole, namelijk Mats en Ragnar, zitten blijkbaar in deze categorie. Hun overschot aan energie kunnen ze gelukkig kwijt bij Ereb Altor. De band is actief sinds 1990, maar toch is het pas hun derde schijf. Hun debuut kwam uit in 2008. Ze omschrijven hun muziek als viking doom metal, maar bij uitbreiding zou ik het eerder battle folk black doom noemen of zoiets noemen. Je hoort het al, niet direct in een categorie te duwen, maar alleszins een stuk agressiever dan Isole. Epische hymnen worden afgewisseld met melancholische melodielijnen. "Dance of darkness" bijvoorbeeld gaat van beukende blastbeats naar super rustig melodramatisch. "Dispellation" en "Seven" zijn bijzonder sfeervol en "The mistress of wisdom" kan je eerder als strijdvaardig omschrijven. Tamelijk wat variatie dus, maar dat had je ook wel al door toen ik het 'muzikale hokje' probeerde te beschrijven. De combinatie van hoge grunts, koorzang, discrete synths en algemene black in de stijl van Bathory en Falkenback is geslaagd. "Boatman's call" blijft gewoon hangen. De Zweden brengen best toegankelijke muziek die heel wat metalliefhebbers zou kunnen aanspreken. En toch is dit album rauwer dan de twee voorgangers. Het album blijft boeien, het enige waar ik soms mijn bedenkingen bij heb, zijn de koorzangen. Die zijn weliswaar de max, maar ze mogen er niet mee overdrijven. Extra punten zijn er voor de schitterende hoes. Isole is top in hun genre, maar Ereb Altor hoeft in hun genre ook van niemand lessen te ontvangen. Klasbakken.
84    Bart C.