Hell Spawn

Tiende album reeds van de band rond zanger Chris Barnes, die ooit de vocalen voor zijn rekening nam bij Cannibal Corpse. Dit is klassieke compromisloze groovy death. En ondanks het feit dat de line-up grondig werd herschikt, hoor je direct dat dit Six Feet Under is. Enerzijds heb je de herkenbare strot van Barnes, maar anderzijds de typische occasionele scherpe gitaaruithalen. Barnes heeft een lekkere grafstem, maar af en toe haalt hij ook uit als een big die gecastreerd wordt en dat is wel één van de kenmerken die hem onderscheidt van de meute. Six Feet Under heeft sowieso een minder creatieve periode achter de rug en over de coveralbums kan je natuurlijk discussiëren, maar het vorige album "Undead" kon me wel bekoren. Wie hield van dat album moet "Unborn" ook een kans geven. Compositiegewijs staat dit album misschien sterker in zijn schoenen omdat enkele gekende death schrijvers meegeholpen hebben aan dit album, muzikaal is dit nog steeds behoorlijk basic en al bij al vrij braaf naar extreme death normen maar er is op dit album eigenlijk best wel wat melodie te horen. Sommige nummers zijn ook slepend traag terwijl andere lekker vlammen. Elf nummers op deze schijf met een totale duur van 36 minuten, de nummers zijn met andere woorden kort en krachtig. Voor mij zijn "Neuro osmosis" en "Decapitate" de leukste nummers. Kortom, één van de betere schijven van deze band uit het zonnige Florida.
80    Bart C.