Hell Spawn

Om met de deur in huis te vallen: dit album heeft niks met doom te maken. Ik vermoed dat de combinatie bandnaam /albumtitel bedoeld is als een kunstje met de taal. En ik denk dat dit nog het element is dat het meest geslaagd is aan dit album. Is het zo erg? Oké, ik overdrijf wel een beetje. Muzikaal zit het wel goed, maar de zangprestaties zijn een beetje ondermaats. De basis van de muziek is klassieke heavy metal gecombineerd met melodieuze power metal. Het thema van het album is de politieke situatie in het Rusland van het begin van de 20e eeuw. Meer bepaald krijg je hiereen visie op de Russische revolutie. Domination is een Argentijnse band, maar de zanger / gitarist is een Rus. Er wordt dus gebruik gemaakt van zowel Engels als Russisch, en dat heeft wel zijn charme. Voormij zijn de beste nummers "The mission" en vooral "In front of reality - Follow the beat of yourheart". Dit laatste nummer is knappe power metal met deftige zang. De interludiums zijn leuk, de opbouw met spoken words, de songstructuur en riffwerk zijn zeker geslaagd, dus als je geen probleem hebt met de vocalen kan je dit een meer dan aardig album vinden, met een originele toets er bovenop. Maar ik vrees dat heel veel mensen zullen afhaken op de vocalen. Ik moet toegeven dat ik ook moeite heb moeten doen. Laat de muzikanten hun ding doen en geef hen een deftige zanger en dit album wordt gewoon een knaller. Oh ja, het album sluit af met een cover / eigen interpretatie / verkrachting van "Metal heart" van Accept. Benieuwd wat jullie daar van vinden. Uiteindelijk krijg je 55 minuten muziek voor je centen, dus vooraleer je overweegt om dit album in huis te halen, is het aangeraden even te polsen...
70    Bart C.
http://www.dominationmetal.com.ar/