Hell Spawn

Hard werk loont, de aanhouderwint, what doesn't kill you only makes you stronger... Allemaal uitdrukkingen die toepasselijk zijn in het geval van Raubtier. Het Zweedse collectief onder leiding van de grauwende gitarist Hulkoff timmert immers al heel wat jaren aan de weg, van 2007 om precies te zijn. Ikzelf kende de heren al een tijdje via-via. Dat ze hier in het kleine Belgenland nog zo goed als onbekend zijn, is echter niet volledig onbegrijpelijk, wel jammer volgens mij. De reden is simpelweg dat Raubtiers grootste succes tot nu toe zich voordeed in hun thuisland Zweden, met zelfs een gouden plaat achter de gordel en een klein leger fans als bewijzen daarvoor. Met "Bestiaborealis", brengen ze de allereerste plaat uit die bedoeld is om een groter publiek te bereiken, dat wil zeggen: alles wat buiten Scandinavië ligt en als het kan de hele wereld! Raubtiers muziek kan het best worden omschreven als thrash doorweven met industrial-invloeden. Hulkoff schrijft zelf alle muziek en teksten, speelt gitaar en neemt ook nog de plaats achter de microfoon in. Cleane zang, snelle, harde gitaarpartijen, catchy keyboards en roffelende drums gaan hand in hand met de melodieën die alle kanten op kunnen gaan. Het tempo gaat de ene keer aan een dusdanige rotvaart dat het nummer voorbij is voor je het weet, de andere keer aan een voetgangerstempo zonder aan kracht in te boeten. Dit komt vooral door Hulkoffs ruwe stem die de luisteraar met zijn dreigend klinkend Zweeds meteen vastgrijpt en, roofdiergewijs, niet meer los laat. "Bestiaborealis" is een fijne selectie geworden uit de albums die de mannen tot nu toe hebben uitgebracht, variatie is en blijft een must! Het nummer dat Raubtier volgens mij het best beschrijft, (toevallig ook mijn persoonlijke favoriet),is " Sverigeselit", wat "'Zweedse elite' betekent. Dit roofdier zit wel degelijk bij de elite, het is ontketend en terecht! "Bestiaborealis" dient hier als tanden en klauwen, die staan op scherp en zijn klaar voor de jacht...
95    Thomas