Hell Spawn

Ik was al stevig onder de indruk van Max Pie hun vorige schijf "Eight pieces, one world", maar wat ik hier hoor is duidelijk van een nog hoger niveau... Opener "Age of slavery" is er een absoluut voorbeeld van. Heel sterke opener van een album dat bol staat van emotievolle tracks. Songs die elk op hun manier de luisteraar vast nemen en begeleiden op een reis waarin muziek als uiting van het gevoel en gedachten centraal staat. Centraal en dominant. Dreigend bij momenten, kleurrijk door de melodieën, zwevend op momenten om de hoop te benadrukken die we als mensen moeten hebben. Hoop waaraan we vandaag de dag toch wel nood hebben. Als je daar dan nog een supervette productie aan geeft, dan weet je dat dit een product is van een kwalitatief hoog niveau. Weten we en beseffen we wel dat dit een Belgische band is? Als ik dergelijke albums hoor dan ben ik verbaasd dat zo'n band uit ons land niet hoger staat in het buitenland. Wij zijn te bescheiden, vrees ik. Hoe anders kan het zijn dat onze bands en zeker zij die dit niveau halen, niet meer vertegenwoordigd zijn in het buitenland?

85     GUY