Hell Spawn

Ivanhoe (het creatuur uit het boek) kent iedereen uit zijn jeugd, maar het is ook een Duitse band. Ze bestaan al sinds 1986 en dit is hun zevende album. Hun stijl zit in de progressieve metal. Het Duitse vijftal is niet echt stabiel qua bezetting, want met de regelmaat van de klok verlaat er wel iemand de band. Dit album deed me bij momenten verdacht veel aan Queensrÿche denken, maar dan wel met een stem die iets te kort komt in vergelijking met deze band. Nieuwe zanger Alexander Koch (ex-Powergod, ex-Winters Bane, ex-Spiral Tower) is weliswaar een goede zanger, maar hij tilt het niveau van deze schijf niet echt hoger. Instrumentaal is dit best te pruimen, hoewel het mengsel nogal aan de fletse kant overkomt. Het nieuwe album is verdienstelijk, maar geen topper. Voor mij mocht het allemaal een beetje pittiger zijn. Je hoort enkele leuke passages, zelfs enkele aardige nummers, goede teksten en composities maar toch. Maar als je je progressieve metal graag aan de rustige kant hebt, kan ik je dit album zeker aanbevelen. Reken op een mix van Savatage, Queensrÿche en Dream Theater.
71    Bart C.