Hell Spawn

Vierde album van dit Amerikaanse gezelschap. Als je weet dat ze eigenlijk al bezig zijn van in 1997, kan je stellen dat ze niet de meest productieve band zijn. Oké, ze kenden tegenslagen. In 2005 overleed hun gitarist en in 2009 nam de band een break van enkele jaren, de wissels in de bezetting deden hen duidelijk geen deugd. Het laatste album dateert trouwens van het gezegende jaar 2005. In hun glorieperiode kende American Head Charge wel een zekere populariteit, maar het is natuurlijk steeds afwachten hoe een band het er van af brengt na een volledig decennium. De stijl van hun muziek ligt nog steeds in de lijn van hetgeen ze vroeger afleverden. Een mix van industrial, nu-metal, grunge, hardcore en klassieke metal, zelfs een streep techno of new wave schuwen ze niet. Wie fan is van Korn en Ministry zal dit album zeker naar waarde kunnen schatten. Ik mis echter een originele aanpak op dit album. Het is allemaal wel stevig uitgevoerd, vol overtuiging ook, maar ik heb zo de indruk, dat hier meer in zat. Voor mij is "I will have my day" het beste nummer. Vocaal lekker gevarieerd en ideaal qua tempo. Een dag en nacht verschil met het nummer dat er op volgt, "A king among men", dat extreem rustig is. Op zich mooi in al zijn eenvoud, maar toch wennen. Ik moet toegeven dat het album me niet echt kon boeien tot op het einde, hoewel de afsluiter er wel weer mocht zijn. Het heeft wel iets, maar ik vrees dat American Head Charge met moeite een subtopper heeft afgeleverd. Enkele aangename nummers zorgen er nog niet voor dat je een goede schijf aflevert.
68    Bart C.