Hell Spawn

Het Italiaanse Dark Quarterer is al actief sinds 1980. In het begin speelden ze vooral epische heavy metal, tegenwoordig neigen ze meer naar de prog, maar toch met diverse invloeden. Deze band is eigenlijk steeds onder de radar gebleven. Ligt het aan de aanpak of aan de muzikale stijl, ik zou het niet weten. Echt productief zijn ze ook nooit geweest. Aan het enthousiasme van uitvoeren en de kwaliteit van de muzikanten zal het zeker niet liggen. Er zijn leden bij die les geven aan de muziekschool, er zijn er bij met een klassieke achtergrond. Dit album kwam al eerder uit, namelijk in 2008. Alle nummers hebben van ver of van dicht iets met de geschiedenis te maken, of met belangrijke historische personen. Op het originele album stonden zes nummers, als je de deluxe re-release koopt krijg je een bonustrack waardoor de speelduur op liefst 80 minuten komt. Muzikaal gezien is dit eigenlijk pure nostalgie. Bij opener "Wandering in the dark" denk je spontaan aan Rainbow en Deep Purple, maar met een moderne stem. Voor sommigen kan die stem wat zagerig klinken, maar ze past wel goed bij de muziek en hij weet gevoel over te brengen. De lang uitgesponnen instrumentale stukken kunnen ook langdradig overkomen, maar dat hoort natuurlijk ergens bij het genre. Op de andere nummers hoor je invloeden van bands als Opeth, Cirith Ungol, Fisher Z, Dream Theater, Fish, Journey, Pink Floyd, Manilla Road en zoveel meer. Je hoort het, een allegaartje aan stijlen. Kan ik de muziek dan omschrijven als antieke, epische prog? Je hebt enerzijds die nostalgische sfeer, anderzijds de progressieve aanpak maar ook de epische samenzang en structuur. Op "Shadow of the night" ligt het tempo bij momenten heel hoog, op de andere nummers gaat het er vrij rustig aan toe. Niet slaapverwekkend, zeker niet, want er ligt voldoende variatie in de nummers. Ik hoop echt dat deze re-release de band bekender kan maken, want zij zullen fans van verschillende genres kunnen bekoren. Leuke schijf met andere woorden.

Bart C.