Hell Spawn

Orden Ogan bestaat al een jaar of twintig, maar hun debuut verscheen pas in 2008. Deze Duitsers zijn misschien altijd een beetje onder de radar gebleven bij het grote publiek, maar dat is in mijn ogen onterecht. Hun power metal heeft een aantal herkenbare kwaliteiten. In eerste instantie steengoede zang en catchy koorzangen, maar ook veel epiek en heroïek. Qua composities en op muzikaal vlak klopt ook alles. De horde van Orden Ogan weet sowieso veel emotie in de muziek te steken. Het thema van dit album is het Wilde Westen. Muzikaal doet deze schijf me vaak aan Iced Earth denken, zeker het laatste nummer, "Finis coronat opus". De sfeer zit er al in van bij opener "Gunman". Het relatief rustige "Come with me to the other side", met Liv Kristine als gast, is eigenlijk wel een schitterend nummer. Misschien wel het kalmste nummer dat ze ooit maakten. Op sommige nummers proberen ze  evenwel precies iets te happy te klinken, zoals in "The face of silence". Maar dat is in wezen de enige kritiek die ik zou kunnen geven. Uiteindelijk is dit een schitterend album geworden. Wie constant kan zweven tussen Blind Guardian, Hammerfall, Iced Earth en Powerwolf heeft in ieder geval stevige troeven in handen. Orden Ogan komt er op een knappe, originele manier mee weg. Voeg daar nog een goede productie en knap artwork aan toe, en het feit dat er bij de digipack een live registratie zit van hun optreden in Wacken vorig jaar, en je beseft dat dit iets is wat je niet kan laten liggen.

86

Bart C.