Cypress Ave.
Napalm
The Midnight Ghost Train is afkomstig van diep in de Amerikaanse Midwest, namelijk Kansas. Ze verblijden ons met sludgy bluesy Southern rock. De gitaren en bas zijn diep en plomp en de vocalen kan je eigenlijk net hetzelfde omschrijven. Een diepe, ruwe, doorleefde stem kenmerkt de nummers. Het tempo wordt laag gehouden en ze creëren een heel donkere sfeer. Opener "Tonight" vind ik een dijk van een nummer, voor mij is dit puur genieten. Het eerste deel van hun vierde cd vind ik bijzonder geslaagd, maar daarna wordt het heel wat minder. Er staan wel enkele speciale nummers op deze schijf die niet iedereen zal kunnen smaken, zoals "Break my love" en "Lemon trees". En "The boogie down" heeft eigenlijk niks met metal of rock te maken. Een rapper (Sonny Cheeba, die heel gekend blijkt te zijn...) en veel blazers en that's it. Ik word er gewoon puitonnozel van. En op "The echo" toont het drietal dan opnieuw wat het kan. Dit is voor mij een heel rare plaat uiteindelijk. Trekken ze de lijn van de eerste nummers door, hebben ze er een fan bij. De Amerikanen zijn getalenteerd, ze brengen meer dan aangename muziek, maar door hun experimenteren of afwijkende muzikale uitspattingen maken ze veel om zeep. Wat voor sommige muziekliefhebbers natuurlijk net een pluspunt zal zijn. Dat ze afwijken van de platgetreden paden en hun eigen weg gaan, dat is een understatement. Natuurlijk is dit hun eigen keuze, maar ik vraag me af wat de doorsnee muziekliefhebber hier mee kan doen...
70
Bart C.
The World We Inherited
Sliptrick Records
Cd van de maand februari 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.