Hell Spawn

Het derde album van deze Spaanse band heeft weer alles in zich om iedere hardrockfan te overtuigen. Hun twee vorige waren al top en ook live weet de band iedereen op zijn hand te krijgen. Na het instrumentale gedeelte van het openingsnummer "World gone mad" weet zanger Ronnie Romero ons meteen bij de keel te grijpen met zijn geweldige strot. Samen met gitarist en mede oprichter Tony Hernando zijn zij de drijvende krachten van Lords Of Black, maar ook drummer Andy C met zijn inventieve en retestrak drumwerk en bassist Danny Criado dragen zeker hun steentje bij tot het herkenbare geluid van de band. De klasse druipt er vanaf, ook tijdens het titelnummer. Alle songs zijn van topklasse, ik vind het moeilijk om de betere nummers te selecteren. Neem nu bijvoorbeeld "Forevermore": de intro, de gitaarlijn, de zanglijn, stuwende drums, de ritmewijzigingen, de korte inventieve toegevoegde toetsen, de solo en het sterke refrein... Kortom alles is aanwezig en dat is op ieder nummer zo, zonder één uitzondering. "King's reborn" is een nummer dat direct voor gebalde vuisten zorgt en alles in zich heeft. Zelfs de bonustracks "Long way to go" en "The edge of darkness" passen perfect in het totaalgeluid. Vergeet ook niet de perfecte afsluiter: het majestueuze "All I have left" tot op het gaatje te beluisteren. Voor wie nog niet overtuigd zou zijn, maar ik denk niet dat er zo iemand is, zou ik dan ook de deluxe versie aanraden. Daarop laat Lords Of Black enkele verrassende covers horen zoals: "Innuendo" van Queen, "Only" van Anthrax, het machtige "Tears of the dragon" van Bruce Dickinson, het sublieme "Edge of the blade" van Journey. Als je dacht dat de koek dan al op was, trakteert Lords Of Black ons nog op twee extra nummers "The maker and the storm" en het beste nummer (als ik er dan toch één moet vermelden) "When nothing was wrong". Het summum om deze topcd af te sluiten, één woord definieert deze schijf: 'uitmuntend!'. 

95