Hell Spawn

Wat biedt een solo album meer dan wat we al van Jess And The Ancient Ones en The Exploding Eyes Orchestra kregen? Ik vraag het mij af als ik Jess By The Lake binnen krijg, het nieuwe project van Jasmin Saarela (Jess). Op het eerste gehoor zit het muzikaal ergens tussen haar twee andere bands in. Het psychedelische, de jaren 60 en 70 invloeden, het donkere, het epische, het zit ook hier allemaal in. Dat zijn haar grote invloeden, daar haalt zij overduidelijk haar inspiratie. Misschien zit het grote verschil wel in haar begeleidingsband. Zij schrijft zowel voor JATAO als The Exploding Eyes Orchestra veel nummers, maar dat doet zij daar veelal met haar rechterhand Tommi Hoffren (Thomas Corpse). Die is er hier niet bij. Jasmin laat zich op haar solo plaat bijstaan door oude schoolkameraden. Die hebben weliswaar dezelfde muzikale interesses, maar geven het geheel een toch wat andere invulling. Een rechtlijniger benadering om het zo te zeggen, zonder daarom geremder te klinken. Luister naar eerste single "Nightmare" bijvoorbeeld en je hoort een song die een nummer lang dezelfde cadans aanhoudt. Of prachtige, consequente melodieën in "My hands". Of shoegaze in afsluiter in "Interstellar". Eigenlijk hoor je (veel meer dan in haar andere bands) een hedendaagse Shocking Blue. Om op mijn eerste vraag dan terug te komen, Jess By The Lake biedt zeker nog iets anders dan haar andere bands. Jasmin Saarela heeft gewoon heel veel muziek in zich! En tot nu toe is die allemaal heel erg avontuurlijk en uitdagend. Ook weer een aanrader dus!

85