Hell Spawn

Er zijn weinig bands die meer metal ademen dan Raven. Hoeveel grote groepen hebben door deze Britten inspiratie opgedaan? Van in 1974 zijn ze al bezig met de wereld te veroveren, op hun eigen manier. De band rond de broers Gallagher (geen flauwe moppen over Oasis...) heeft sinds 2017 een nieuwe drummer en die zorgt toch precies voor extra longinhoud. Luister maar naar "Human race". Raven speelt op dit veertiende album precies snediger dan ooit. Het is als oude wijn die beter wordt met de jaren. De muziek van het trio is zo herkenbaar, vooral door de vocalen uiteraard, maar ze evolueren wel mee met de tijd. Gelukkig behouden ze hun klassieke structuren en werkwijze, een insteek die desondanks niet verveelt. Je hoort al van bij opener "The power" dat het goed zit. Een typisch nummer dat zeker live zal knallen. Nummers als "When worlds collide" en het titelnummer (een ode aan hun thuishaven Newcastle) hebben een moderne of afwijkende insteek, maar dat maakt het album gevarieerder dan in de beginperiode. Je hoort bovendien een geslaagd eerbetoon aan Motörhead. Ook het artwork is leuk: de hoes lijkt de cover van een stripverhaal waarin zij de helden zijn. Kortom, fans van de band of het genre zullen met dit album geen kat in een zak kopen.

83