Hell Spawn

Na een zeer sterk en veelbelovend debuut is de tijd eindelijk aangebroken om het tweede Thorium album op de mensheid los te laten. Was die vervloekte Covid pandemie er niet geweest, hadden we vorig jaar al van dit schijfje kunnen genieten! We kregen als zoethoudertjes al 2 songs/clips, "Where do we go" en de titeltrack die ons al watertandend naar meer deden verlangen. Er wordt ingetogen geopend met het akoestische "Dreams of empire", waarna "Exquisite" direct alle registers open trekt! Goed voor een lekker potje melodieuze heavy metal. Het prima "Powder and arms" uit het debuut krijgt op deze tweede langspeler een geslaagd vervolg. "Powder and arms II" staat boordevol schitterend gitaarwerk en sluit heel goed aan op het eerste deel. Het Helloween-achtige "Where do we go" was de zeer goed bevonden eerste single uit deze nieuwe plaat, lekker catchy en met een waanzinnig goed klinkende David Marcelis, die het nummer echt een meerwaarde weet te geven. Met "More than meets the eye" word het allemaal een stukje steviger en dat is helemaal niet erg, integendeel. Lekker dreigend gitaarwerk, retestrak drumwerk en een iets ruiger zingende David. Graag meer van dat jongens! Het titelnummer, waar onlangs een coole lyric video van verscheen, wordt geopend met een coole speech maar is een iets minder vlotte song in vergelijking met de rest van het materiaal. Eentje die je wel meerdere keren moet horen, een groeierke! Vervolgens "The old generation' waar de versnellingspedaal terug wordt ingedrukt, is leuk maar eerder een doorsnee nummer in vergelijking met de rest.  En dan ineens is er daar een bom onder de naam "Winterfall", lekker US metal getint maar toch behoorlijk divers. Eentje dat de vele muzikale talenten van de Thorium muzikanten nog es lekker onderstreept, zonder twijfel onze gedoodverfde favoriet! De hoge zang hierin zal mogelijks wel niet voor iedereen zijn. Wie de band vaak aan het werk heeft gezien, zal de volgende song misschien al gehoord hebben tijdens een van hun laatste concerten die ze speelden voor Covid. We hebben het hier over het leuke en vlotte "Itchin' and achin". Afsluiter van dienst is het driedelige "1302" over, jawel, de Guldensporenslag. En mocht je daar in het begin van het eerste deel "The minstrel" Arjen Lucassen herkennen, dan kan dat inderdaad kloppen. Zo zijn er op het album nog enkele gastmuzikanten te bespeuren (o.a. Joe van Evil Invaders, Benny 'Zors' - 23 Acez, Anneleen Olbrechts). Maar terug naar de strijd, "The golden shadow" goed voor zo'n 13 minuten (en 2 seconden) awesomeness. Na vele luisterbeurten weten we nog altijd niet welke song onze voorkeur geniet, "Four by numbers" uit het debuut of deze schitterende epos! Waanzinnig wat hier allemaal gebeurt en de revue passeert! Voor de puike productie tekende snarenplukker Tom Tee en voor de alweer uitstekende mix en mastering deed de band weer een beroep op Simone Mularoni (DGM). De tweede Thorium worp wordt gesierd met een waanzinnig hoes, die op de elpee versie extra mooi tot zijn recht zal komen. Het kampt momenteel nog wat om te zeggen of de nieuweling het debuut heeft overtroffen, maar laat het ons er alvast op houden dat het enorm kampt! Maar in vergelijking met het debuut is "Empires" op bepaalde songs weel iets meer een groei plaatje. Godspeed heren, alweer puik werk!

91