Hell Spawn

Tijd om wat meer de rock-'n-roll tour op te gaan met deze driekoppige Duitse band SpitFire. Deze heren uit Munchen vonden elkaar 10 jaar geleden, je hebt echter niet altijd alles in de hand en de band had te maken met een lange 'rustpauze'. Zelf noemen ze dit de kalmte voor de storm, en deze storm heet "Do or die" De band werd in 2011 opgepikt door een Duits label toen de heren een van hun eerste shows aan het spelen waren, over geluk gesproken! Dit resulteerde in hun eerste ep "Devil's dance EP" waarmee ze dan ook de kans kregen om de grotere Duitse festivals als Wacken, Summerbreeze... te spelen. Echter, ondanks deze grote festivalnamen kennen wij de band niet en we denken dat we hier dan ook niet de enige zijn. Later brachten ze nog 2 full albums uit genaamd "Devil's dance" en "Welcome to bone city". Zelf beschrijven ze hun muziek als Californische punk meets arena rock, rock-'n-roll, kortom: heavy rock. De corona pandemie, we moeten het u al niet meer vertellen, zorgde voor een grote break en de band nam hier de tijd om deze "Do or die" leven in te blazen. Het artwork lijkt ons alvast toepasselijk, doet ons wat denken aan de oudere Volbeat platen. Starten doen ze met "Ride it like you stole it", hier bevestigen de heren meteen wat ze zichzelf op hadden gestempeld. Toch hebben we het nog even moeilijk met het stemgeluid van Dick Dropkick, het lijkt ons wat alsof dit er niet 100% bij past. We laten dit even in het midden. De vrolijke deuntjes van "Like a lady" gaan dan eerder op naar de Britse of Amerikaanse rock bands, we zouden haast niet doorhebben dat dit van naast onze deur komt. "Writing on the wall" is een rustigere song, ondertussen zijn we al wat meer gewend geraakt aan de stem. Titelnummer "Do or die" brengt een country-vleugje, dat countrytintje wordt later doorgetrokken bij "Sacrifices" en "Another mile". Bij het inzetten van "Do or die" lijkt Dick Dropkick een James Hetfieldje te doen bij het roepen van de titel. Dit lijkt ons een leuke live meezinger. "80's rockstar" gaat hierin verder en doet ons ook wat denken aan bands als Shinedown. De punk rock invloeden lijken ook nooit veraf te zijn, luister maar naar "Death of glory". Maar ook bands als Volbeat die we eerder aanhaalden voor het artwork zitten hier in verscholen. "Out in the cold" zou naar ons inziens misschien zelfs een nummertje zijn om samen met D-A-D te spelen. Want dit nummer doet ons heel erg denken aan "Sleeping my day away". Een goede zet! "Can you feel the fire" gaat dan weer de andere kant op en doet ons denken aan een Black Stone Cherry song. We krijgen als afsluiter nog het stevige "Too much is never enough". Dit is niet de muziek waar we steevast naar zouden grijpen, maar het zorgt voor een leuke afwisseling. Voor fans van de genoemde bands zijnde Volbeat, D-A-D, Black Stone Cherry, Shinedown... lijkt ons dit een schot in de roos te zijn. We zijn er zeker van als dit live goed zit dat dit een leuke liveband is! 

77