Hell Spawn

Een zilveren jubileum. Dat zeggen ze toch als je als band 25 jaar bestaat. Zo is meteen ook de titel verklaard. Bovendien, dit is de vijfde baby, dus is er eigenlijk wel reden tot feest. Je krijgt 14 nummers en de cd duurt iets minder dan een uur. Twee nummers bestonden al langer maar verschijnen nu voor het eerst op cd. Qua stijl kan je onze landgenoten ergens omschrijven als lichtvoetige poprock /heavy rock met veel nadruk op synthesizers. De schijf begint alvast heel poppy. Als je fan bent van classic rock met prog-toetsen zal je zeker van deze schijf houden. De nummers zijn relatief kort, ze draaien allemaal, met wat goede wil, rond de vier minuten. Ze liggen goed in het gehoor maar wie het wat steviger wenst komt van een kale reis thuis. Enkele nummers konden me direct overtuigen, bij andere ("Rise above" bijvoorbeeld) had ik wat twijfels. Zanger Filip (ex-FireForce) heeft een gevarieerde, goede, klare stem maar persoonlijk vind ik dat hij wat pit mist voor de nummers. Wat niet wil zeggen dat dit een mindere zanger zou zijn, absoluut niet, maar ik heb de indruk dat de nummers wat meer kruiding kunnen verdragen. Op een nummer als "Nothing comes for free" of "Rush rush rush" komt zijn timbre wel volledig tot zijn recht. "In camera" is een geslaagd rustig nummer. De intro van "This is how we roll" is heel knap. De muzikanten hebben sowieso al hun sporen verdiend en zeker de gitaarsolo's en synths springen in het oog. Dit is een aardig album met enkele nummers die het wel goed zullen doen maar ook enkele mindere songs. Zoals gezegd, aan aangenaam album voor wie het niet altijd heel stevig wenst.

78

https://www.facebook.com/Beyond.The.Labyrinth