Hell Spawn

Toen ik in mijn jonge jaren het debuut ("War and pain") kocht van Voivod, we spreken van het gezegende Orwell-jaar 1984, wist ik niet echt wat te verwachten. Zovele jaren later gaat die stelling natuurlijk niet meer op. Bekijk even hun uitgebreide discografie en je beseft dat muziek door hun aderen stroomt. De band uit het Canadese Quebec herken je eigenlijk uit de duizend. Hun psychedelische en bij momenten dissonante avant garde thrash met space-invloeden, je moet er van houden. De herkenbare stem van Snake, de dominante baslijnen van Rocky, het gevarieerde drumwerk van Away en de snijdende gitaren van Chewy met bruuske tempowissels, ik weet dat heel wat mensen er hoofdpijn van krijgen. Maar het is wel apart en vrij uniek qua aanpak. Dit is ondertussen hun vijftiende album en ze klinken misschien wel frisser dan ooit tevoren. Na het overlijden van gitarist en songwriter Piggy zag het er even slecht uit voor het gezelschap, maar ze wisten zich te herpakken. Hun vorige album en trouwens het eerste met de huidige bezetting, "The wake", was eigenlijk commercieel succesvol. En ik denk dat deze nieuwe worp er zeker bij de fans ook wel vlotjes zal ingaan want objectief is dit echt een heel goed album. Bij momenten moest ik ook aan de speciallekes van Pink Floyd denken, en op andere nummers aan System Of A Down maar de hoofdmoot blijft uiteraard die typische sound.  Zeker de deluxe-versie is interessant. Daar krijg je boven op het album, dat op zich bijna vijftig minuten duurt, een registratie van het live concert voor hun vijfendertigste verjaardag. Dat is een extraatje van een dik uur.

79