Hell Spawn

De Deense heavy metallers van Meridian waren ons niet bekend. De band is nochtans al sinds 2005 actief en bracht ondertussen al drie langspelers uit. Het duurde echter eventjes eer de eerste plaat verscheen. In 2013 kregen we "Metallurgy" met als opvolger "Breaking the surface" uit 2016 en de derde "Margin of error" in 2019. De band heeft er intussen dus de gewoonte van gemaakt om toch om de 3 jaar een nieuwe plaat uit te brengen. We zijn 2022 dus is het tijd voor de vierde langspeker genaamd "The 4th dimension". De heren van Meridian halen de mosterd vooral bij de 80's bands zoals Pretty Maids, Scorpions, TNT enzovoort. Ze brengen hiermee een mooie mix tussen heavy metal en melodic rock. We zullen eens kijken of dit dan ook echt zo is ;) Starten doen ze op deze vierde plaat met "Warning shots" welke met een 'solerende' gitaar inzet. Van zodra de drums inzetten krijgen we een opbouwende song waar de nodige keys in terug te horen zijn. Eens zanger Lars Märker inzet met zijn hoge noten krijgen we een beetje een Michael Kiske gevoel, maar dan met een Place Vandome, geen Helloween ;) Meteen een goede opener! "Life is today" gaat meteen die melodic rock kant op. Deze blijft meteen plakken van zodra het refrein inzet! Terwijl "Stay" dan weer eerder die heavy metal, met een vleugje 80's power metal inzet, denk maar aan een Stratovarius ofzo in de gouden tijden. "Follow your heart" begint een beetje zoals een Def Leppard song, echter, eens het nummer zich verderzet wordt het wél pure melodic rock. "Trust" gaat er dan weer wat stampender door. "Dreamer" kan ons ook zeker bekoren met het meezinggehalte! "Say that you want me" is dan weer heavy metal tot en met, en kan zo meegaan met een Victory. De zwaarste song is dan toch wel "The road back to hell", dat moet natuurlijk met zo'n titel. ;) "Remove your crown" blijft in hetzelfde verder gaan. En ook "The fourth dimension" is een stevige afsluiter. Wij zijn toch wel fan geworden van deze band en in het bijzonder van deze plaat. We krijgen inderdaad zoals de heren aangaven op een spontane manier een mooie mengeling van beide genres. Deze vierde langspeler klinkt ook net iets gepolijster dan de voorgangers. Het melodische komt hier sterker naar boven en hier geven wij ook de voorkeur aan. 

85