Hell Spawn

Twee Canadezen met snorren, die er eigenlijk uitzien alsof ze uit de Jaren 80 in Zweden zijn weggelopen, zo kunnen we de heren van Spell het beste omschrijven. Old school tot en met. Sinds 2013 brengen deze heren ons heavy metal/hard rock met een serieuze knipoog naar de jaren 80. Ze zijn dan uiteraard ook enorme fans van bands als King Crimson, Blue Öyster Cult en ga zo maar door. In 2014 brachten ze hun eerste "The full moon sessions" uit, gevolgd door "For none and all" in 2016. De derde "Opulent decay" uit 2020 had natuurlijk de Corona pech. Desondanks vinden we het al zeer sterk dat de heren als artwork kiezen voor een kunstwerk van niemand minder dan Max Ernst. Wie zegt u? Hier komt de kunststudent in ons dan weer naar boven en wij geven u maar al te graag een korte les kunstgeschiedenis. Max Ernst is een zeer gekend Duits surrealistisch schilder die in 1976 stierf. Hij maakte voornamelijk schilderijen waarbij een soort droomwereld te zien was, droombeelden van zijn onderbewuste. Hierdoor krijgen we ook op het artwork van "Opulent decay" rare figuren en sculpturen te zien. In feite kunnen we stellen dat Max Ernst een concullega was van meneer Salvador Dali die u wel gekend is. Het werk dat we zien op de hoes heet "The eye of silence" uit 1943. Het werd dus niet speciaal voor Spell gemaakt uiteraard. Eigenlijk zou dit een kalm groen meer moeten voorstellen waaruit er stenen en rotsformaties tevoorschijn komen. Wij vinden het alvast fantastisch dat bands teruggrijpen naar dergelijke kunstwerken om hier een hoes mee te 'versieren'. Ook de nieuwe "Tragic magic" krijgt een echt schilderij als cover. We zien hier dan weer een soort Venus-achtige vrouw op een losgeslagen paard. Een verwijzing naar de Venus van Botticelli misschien? Deze werd alvast gemaakt door Francesco Gemelli, die naar onze mening toch wel werkt in de stijl van Eliran Kantor. Maar Spell is jammer genoeg niet de enige band die deze hoes gebruikt... Ook Duitse black metal band Firtan nam dezelfde hoes voor hun nieuwe elpee die dan nog eens tegelijk wordt gereleased met deze van Spell... Hoe erg kan het toeval hier zijn! Genoeg over hoezen, we starten hier met "Fatal breath" welke meteen een progressief kantje opgaat met de zware bassen. Maar eens het refrein ingaat krijgen we wat keyboards en een deuntje dat toch echt wel meteen aanslaat en blijft hangen. We zijn al meteen mee met wat deze heren aan het doen zijn. En als grote Blue Öyster Cult fans horen we hier en daar wel wat invloeden van onze grote helden. "Ultraviolent" is de eerste single van de plaat met bijhorende video in het paars natuurlijk ;) Zanger Cam Mesmer heeft ook een herkenbaar en speciaal stemmetje, iets wat we natuurlijk ook terugvonden bij Eric Bloom van BÖC, maar evengoed een Geddy Lee van Rush. "Hades embrace" is ook meteen een schot in de roos. Een song met een gelijkaardige waarde als "Fatal breath" maar tegelijk ook iets meer gitaargeweld erin. We krijgen wat meer new wave invloeden tijdens "Fever dream". "Sacrophagus" gaat dan weer terug naar de Zweedse heavy metal, denk maar aan een In Solitude of Portait. Samen met "Fatal breath" en "Hades embrace" een van onze favorieten. "Cruel optimism" houdt deze zelfde stijl even aan. "A ruined garden" klinkt al wat 'vrolijker' en gaat volgens ons wat op naar een Horisont in de beginperiode. "Souls in chains" laat de stemmen wat zakken en gaat er aan een sneller tempo door. "Watcher of the seas" brengt de BÖC-invloeden, maar ook al het voorgaande gemengd weer naar boven. Afsluiten doen we met het instrumentale "The watching" dat zo kon gebruikt worden in één of andere film. Wat een sterkte plaat is dit! Voor fans van bovengenoemde bands is dit zeker het checken waard, we vonden dit een zeer aangename ontdekking en een mooie vooruitgang op de band hun voorgaand werk. Wij hebben de LP alvast gepre-ordered en kijken al uit naar de volgende!

90