Hell Spawn

Kenny, let's go back in time, enkele jaren terug waren jullie goed bezig met de band maar toen sloeg het noodlot toe en kwam jouw wereldje ondersteboven te staan. Maar dat was uiteraard niet het enige wat je te verwerken kreeg...

2014 - 2015 was voor ons onwaarschijnlijk, 2 keer in de UK gespeeld, promotors en venues in België en daarbuiten die naar ons toe kwamen en na de zomer het ultieme aanbod om in 2016 Metal Days te spelen, wat toen de doorbraak zou zijn geweest. Maar december 2015 veranderde inderdaad alles. Mijn vrouw kreeg totaal uit het niets een zware hersenbloeding. Ambulance en MUG zijn net op tijd in het ziekenhuis geraakt, want gelukkig is het thuis gebeurd en was ik bij haar. Zes uur operatie aan haar hersenen, 2 weken coma, 2 maand intensieve zorgen. De eerste maanden waren van de ene emotie in de andere. Komt ze eruit of niet, als ze eruit komt... wat zal er van schade zijn? Heavy shit. Bleek dat ze zware taalstoornissen had (afasie), ze kon niet meer spreken, noch verstaan wat ik zei. Halfzijdig verlamd. Niet meer lopen, niet meer zelfstandig eten, zichzelf verzorgen... 'the full package'. Na die eerste twee maanden moest ze naar een revalidatieziekenhuis waar ze 2 jaar zou verblijven. Dus ik wist al snel, ofwel wordt dit beter, ofwel zullen we moeten hulp inschakelen om voor haar te zorgen. Ik gaf mezelf een jaar om te zien hoe het zou evolueren, en hoe ik daarna weer iets kon betekenen voor mezelf. De band had daar minder begrip voor, ze vonden het geen garantie en hadden geen oren naar mijn argumenten. Zeker toen we in 2016 tweede werden op de Wacken Metal Battle in Zingem (Carrion ging toen door) werd het als gebrek aan inzet van mijn kant gezien, en toen ik uiteindelijk Metal Days moest afzeggen waren ze unaniem: dit was mijn probleem en niet dat van hen. Ik geloof dat de mail naar de organisatie ook iets zei in de aard van 'door persoonlijke redenen wil onze zanger niet spelen'. Een week erna bestond de band enkel nog uit mezelf en 4 dozen onverkochte merch. Enkele harde lessen over mensen rijker. Op dat moment keihard, maar nu 6 jaar later besef ik dat dat uiteindelijk toch nooit zou blijven duren zijn met die personen. Er is dan ook niemand van hen die me eens heeft gecontacteerd om te chekcen hoe het gaat. Zegt genoeg...

 

Na jaren teruggetrokken wegens verstaanbare familiale redenen, moet het toch wel ferm beginnen kriebelen hebben!

Zeker, maar niet direct. De zure smaak na de split was te groot. Ik had even een te grote klap gehad, op een moment dat ik emotioneel al te ver was moeten gaan. Ik was dan ook maanden enkel bezig met de revalidatie, elke dag tegen de middag naar het centrum, tegen 's avonds laat weer thuis. Maar na maanden zo doorgaan, dan heb je plots door dat de wereld buiten die bubbel is blijven verder gaan. Bands waar je mee op het podium hebt gestaan staan plots op grote affiches. Brengen nieuwe cd's en video's uit. Gaan touren... De 'what if' gedachten komen toch wel eens piepen... En dan komt ook de creativiteit weer boven. De drang naar het maken van songs, het creatieve proces, maar ook de rush van het optreden, interactie met de band, het publiek. Vooral mijn vrouw had snel door dat ik het nodig had om weer mijn ei kwijt te kunnen, zeker als tegengewicht voor wat ik dagelijks allemaal moest doen.

 

Allereerst kwam je terug mits het iets brutere Tensor. Wanneer kwam Sanity's Rage terug in de kijker?

Ik heb altijd gezegd dat Sanity's Rage niet dood was, maar ik wou enkel terug beginnen met mensen die de band respecteerden voor wat die is. Thrash, niets anders. En van een degelijk niveau. Voor minder zou ik niet gaan. Toen de laatste Sanity's Rage bezetting uit mekaar viel kreeg ik plots een bericht van Tim, de eerste gitarist van de band, die ik ironisch genoeg 'back in the day' uit de groep had gezet. Het was de eerste keer in meer dan 10 jaar dat ik hem had gesproken. No politics, geen agenda, hij wou gewoon laten weten dat hij net had vernomen wat er was gebeurd bij ons en dat het hem sterk had geraakt. Kort daarna kreeg ik de vraag van Jeroen, gitarist en oprichter van Tensor, of ik eventueel zin had om mee te doen in zijn project. Initieel zonder specifiek doel om op te treden of iets te releasen, gewoon om songs mee uit te werken en er mijn lyrics en vocals op te zetten. Voor mij was dat ideaal om even de switch te maken en compleet los van het SR-concept te kunnen schrijven en zingen. Andere stijl, minder druk, maar vooral weer de fun van samen te musiceren. Wat ik niet wist was dat Jeroen als tweede gitarist, Tim had gevraagd. Dus hebben we effectief enkele weken samen gerepeteerd, tot hij moest stoppen wegens te druk met zijn andere band The Dirty Harries. Dat was wel het spreekwoordelijke zaadje dat toen is geplant. Toen we maanden later met de twee bands samen speelden was de sfeer zodanig goed dat we beiden zeiden niet 'als', maar 'wanneer' we kunnen, gaan we verder met SR. 

 

De band bestaat volledig terug in de oude line-up. Wie bracht het balletje terug aan het rollen en hoe snel werd duidelijk dat het met de volledige oude line-up ging zijn?

Met Kristof, de drummer, ben ik altijd in contact gebleven, zijn vrouw is nl. mijn boekhouder, en ik wist dat het bij hem altijd is blijven spelen om de stokken terug op te nemen. Maar tot dan toe had hij nooit de juiste reden gehad. Toen ik hoorde van Tim dat Kenny Claes ook wel terug zin had, was Kristof makkelijk overtuigd en uiteindelijk is ook Tim De Bisschop teruggekomen op bas om voorzichtig te zien wat mogelijk was en wat verwacht werd. De vlam sloeg onmiddellijk weer over op iedereen, en de goesting des te meer.

 

Een eerste single is net uit en het is er eentje die kan tellen, "Sanity's Rage" zelve. Eerlijk gezegd, de band klonk nooit krachtiger! 

Bedankt. De tekst is er eentje die voor een stuk al was gebruikt in een vorige versie van het nummer, toen we aan de opvolger van "You are what you swallow" werkten. Maar ik wou eigenlijk niets meer met het werk van de vorige muzikanten te maken hebben. Andere bezetting, andere vibe, andere songs. Tim heeft toen mijn zanglijnen beluisterd en heeft er een perfecte vers en refrein riff voor gevonden, de rest hebben we systematisch bijgevoegd tot het epos dat het geworden is. Old meets new, in een moderner jasje. Heel gevuld, maar zonder nutteloze toeters en bellen. Het feit dat we allemaal te lang hadden stilgelegen hoor je er ook wel in. Het moest er echt uit, hahaha.

 

Wat zijn de plannen? Een nieuw album of eerst zoals het nu een beetje de gewoonte is, de songs apart lossen en in een later stadium een nieuwe plaat?

Prioriteit is tegenwoordig om in de spotlight te blijven. De eerste single moest opgenomen worden om te onderstrepen dat we terug zijn. We gaan dit ook regelmatig opnieuw doen met de nieuwe tracks. Tegen volgende zomer willen we dan kunnen bundelen en een effectieve fysieke release doen.  Artwork voor de plaat is klaar, en voor nieuwe nummers maak ik, zoals vorige keer, per nummer een illustratie. Tegen dat ze allemaal af en opgenomen zijn is alles klaar om te drukken en persen.

 

Jullie raakten getekend bij een Amerikaans label, dat ondertussen echter niet meer bestaat. Gaan jullie op zoek naar iets, of opteren jullie liever voor eigen beheer?

Eigen beheer lukt aardig, eens de plaat er is kunnen we zien of er nuttige deals komen naar distro toe. Nu zijn we vooral op zoek naar een booker/agency die ons kan bijstaan in het regelen van gigs, want uit het oog is toch voor een groot deel uit het hart ook merken we.

 

Ja, over concerten gesproken, hoe zit het daarmee? Er is uiteraard een overkill aan gigs nu, wachten jullie op het gemak af of concentreren jullie je eerder op 2023?

Op dat vlak kregen we zeer snel een reality check. Zes jaar uit beeld betekent ook dat niemand je zomaar meer boekt, zonder eerst te horen/zien waar je tegenwoordig mee bezig bent. Staan ze er nog? Is het niveau er nog? Begrijpelijke vragen. Misschien heeft het net te maken met de overkill aan gigs dat men niet zomaar iemand boekt, maar zekerheid wil. Maar het betekent in ieder geval voor ons wel dat we niet zomaar konden zeggen: Yo, hier zijn we weer, laat ons weer verdergaan waar het is gestopt.

 

Misschien een rare vraag, je speelt in twee bands naast het familieleven, hou je de bands een beetje uiteen, nog nooit eens verward geraakt bij een song!? ??

De zangstijl en thematiek in Tensor verschilt genoeg om niet onmiddellijk in verwarring te geraken. Ik moet natuurlijk wel zorgen dat ik de teksten regelmatig opfris en genoeg repeteer om live geen flaters te slaan. Belangrijker is dat ik me niet vergis in de agenda voor repetities... wat wel eens durft gebeuren.

 

Nog iets te melden?

Als ik voor mezelf mag spreken, dan kan ik oprecht zegen dat we nu zijn wie we moesten worden. De mindset zit juist, de muzikale skills en wisselwerking in de band zitten juist. We zijn terug, sterker dan ooit, en iedereen mag het weten. En niet onbelangrijk, jij, net als enkele andere supporters van het eerste uur, ook bedankt voor het geduld en het vertrouwen in mezelf en de band. De scene steunt op mensen die een passie dejavascript:mctmp(0);len voor muziek. Als die passie er niet is, heeft het geen zin meer.

 

https://www.facebook.com/SanitysRage/