Hell Spawn

Het Duitse Savage dat hier zijn debuut schijf presenteert, wordt in de bijgevoegde bio vergeleken met bands als WASP en Mötley Crüe. Met WASP kan ik de vergelijking begrijpen en dat hoor ik er ergens wel in ook. Het zweeft ertussen als een smaak gevende factor. Wat de vergelijking betreft met Mötley Crüe, die zie ik niet. Misschien ook omdat ik die band totaal niet moet hebben. Ik heb ook nooit begrepen hoe die band dergelijke status heeft kunnen bereiken. Smaken en kleuren zeker... Enfin, wat Savage hier ten gehore brengt via hun "Glory Riders" is zeker best te doen. Persoonlijk kan ik het zeker waarderen. Het is ruw. De zang past quasi perfect bij het geluid van de band. Het doet bij wijlen denken aan Kai Hansen uit de beginjaren van Helloween. De nummers hebben een kop, staart en middenstuk. Je voelt ook dat de band nog heel veel potentie heeft om te groeien in deze samenstelling. Elke track heeft een duidelijk eigen gezicht en aanvoelen. De mix zit goed, heel organisch en natuurlijk. Naar mijn denken gaat Savage, indien ze dit geluid aanhouden, zeer zeker aansluiting vinden bij metalheads van diverse leeftijden én mits wat steun van een goed agentschap zie ik ze op verschillende festivals staan. Deze jonge honden verdienen het wel. Beste nummers naast de titeltrack zijn zeker "Carcass..." en "Nightmare Invaders". De andere tracks zitten er net onder, maar zijn zeker niet minder.

85