Hell Spawn

Altijd een feest als er een nieuwe Magnum plaat verschijnt, maar deze keer krijgt de allernieuwste telg van deze topband toch een zure en bittere nasmaak. We mochten net het zeer spijtige nieuws vernemen dat meneer Tony Clarkin op 77 jarige leeftijd overleden is. Dit hakt er toch wel in. Want dit betekent volgens ons toch wel het einde van Magnum gezien meneer Clarkin de drijvende kracht was achter de band. Dit zou dus de laatste Magnum plaat kunnen zijn, of het moet zijn dat de heren nog een aantal B kantjes of onuitgebracht materiaal uitbrengen hierna. We kregen onlangs het nieuws dat Magnum alle shows voor de promotie van "Here comes the rain" moest annuleren wegens gezondsheidsredenen, Tony Clarkin was er niet best aan toe, er werd gesproken over een hernia en het jarenlange zware gitaren rond de nek dragen zou daar geen goed aan gedaan hebben. Zeer jammer, want wij keken er enorm naar uit de band te zien met nieuw materiaal en uiteraard mogen de oude en recentere krakers daar niet aan ontbreken. Als we naar "Here comes the rain" luisteren konden we alleen maar vaststellen dat de heren na meer dan 50 jaar nog steeds in topvorm zijn, zowel live als op plaat blijven ze toch nog steeds een gevestigde waarde in het muzieklandschap. Een Magnum plaat stelt eigenlijk nooit teleur. Al moeten we zeggen dat de voorganger "The monster roars" niet zoveel potten brak dan de voorlopers "The serpent rings", "Lost on the road to eternity", "Sacred blood, divine lies", enzovoort. Deze knallers zijn trouwens voor de verzamelaar opnieuw uitgebracht op elpee, dus haast je voor deze uitverkocht zijn want de originele versies gaan intussen al redelijk wat geld op het web. Ondertussen zijn we dus gekomen aan het 22e Magnum album! Dat kan toch wel al tellen voor deze 'oudjes' of 'oude ballen' zoals we dat hier thuis nogal graag eens noemen ;) Tony Clarkin stond uiteraard ook nog steeds aan het roer, als songwriter slaagde hij er nog steeds in om 22 platen lang blijvend inspiratie te vinden. Ook Rodney Matthews, die bij de voorganger even van het toneel verdween voor het artwork is terug met een fantastisch mooie hoes. Eigenlijk is dit voor ons toch wel voor een groot deel Magnum in combinatie met de muziek. Starten doen we met "Run into the shadows". Wij zijn al meteen verkocht, wat een aanstekelijke song! Titelnummer "Here comes the rain" is een tragere song maar tevens een typisch Magnum nummer. Met wat pianogepingel zetten we "Some kind of treachery" in. Ook hier krijgen we niets vernieuwends of zo, maar wel opnieuw Magnum zoals Magnum moet zijn. "After the silence" zet er weer wat meer tempo achter, zo horen we de heren van Magnum nog het liefste. "Blue tango" werd vrijgegeven als eerste single, misschien een wat atypisch lied, maar het gaat Bob Catley en co heel goed af. We zien in gedachten Bob Catley alvast iedereen in de zaal zegenen met zijn vele handbewegingen en danspassen tijdens het brengen van deze song! Het meer dramatische "The day he lied" brengt ons naar "The seventh darkness" waar de nodige trompetten en saxofoons worden gebruikt. "Broken city" is misschien een wat vreemde eend in de bijt, maar ook hier past het nog steeds in het geheel. Een song met een magisch, duister kantje. "I wanna live" en "Borderline" sluiten af. Opnieuw een plaat van niveau bij de oudjes van Magnum. Alleen jammer dat dit dus op deze manier moet eindigen en we deze nieuwe schitterende nummers nooit live gaan mogen horen. Een enorm verlies en groot gemis in de muziekwereld door het komen te gaan van Tony Clarkin en hierbij dan ook de fantastische band Magnum. Bedankt vanuit heel ons muzikale hart voor de topplaten, de fantastische muziek en schitterende live optredens die we hebben mogen meemaken Tony en Magnum... We zullen dit enorm missen!

89