Hell Spawn

Het is al een tijdje stil bij No Remorse, de laatste tijd weten ze precies niet echt grote uitschieters te strikken in de heavy metal catalogus. De traditionele knapen van het Canadese Tower Hill hebben nochtans wel hun weg gevonden naar No Remorse, of No Remorse naar hen, wie zal het zeggen. Afkomstig uit Edmonton net zoals hun landgenoten Striker brengen zij heavy metal weer tot leven in Canada. Origineel betrof dit een eenmansproject maar al snel werd de band omgevormd naar een vijfkoppige groep na de release van de eerste demo "Fighting spirits" uit 2021. De heren laten ook graag weten dat zij uiteraard zoals zovelen beïnvloed werden door de old school power en heavy metal bands zoals Stormwitch, Riot, Blind Guardian, Helloween, Running Wild en Judas Priest, een mooi lijstje als je het mij vraagt. Starten doen we met het titelnummer "Deathstalker" welke ons meteen wat doet fronsen. De vocalen komen nogal bizar en vreemd over, alsof er wat helium aan te pas is gekomen. Nochtans vinden we niet meteen dat dit muzikaal slecht in elkaar zit, integendeel, we horen wel wat Visigoth, High Spirits-achtige dingen. Maar we zijn niet meteen verkocht. Eens het refrein komt en de nasale heliumstemmetjes wat verdwijnen betert het wel wat, voor eventjes. "The claw is the law" lijkt ons wel wat afgekeken van "I want out" van Helloween. Jammer, want dan horen we toch liever het origineel :) "Fighting spirits" gaat er op hoog tempo tegenaan. Maar toch kunnen we ons nog altijd niet vinden in de stem. Wat is hier toch mee? We denken soms ook wat aan een Sumerlands of Eternal Champion, die heren hebben ook een komiek stemmetje dat niet meteen in 1 2 3 in iedereen zijn smaak valt, maar dit is nog een categorie apart. "Kings who die" gaat in dezelfde trant verder naar het meer epische "In at the death". "All the little devils are proud of hell" doet eigenlijk ook identiek hetzelfde als de voorgaande nummers, we kunnen maar weinig nieuws zeggen over de nakomers "How I am", "Antigone" of "Port of saints" en eerlijk gezegd zijn we het ook al wat beu gehoord. We raken echt niet gewend aan de zang, ook niet na enkele luisterbeurten. Het schiet voor ons gewoon te kort. Jammer, want het had wel wat kunnen zijn met een andere zanger denken wij. 

65